nagłówek

nagłówek (język polski)

wymowa:

IPA: [naˈɡwuvɛk], AS: [nagu̯uvek]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wyróżniony napis umieszczony nad tekstem

(1.2) jeźdz. górna część uprzęży końskiej, składająca się z pasków leżących za uszami konia i obejmująca potylicę

(1.3) przest. zakończenie jakiegoś podłużnego przedmiotu mające kształt główki

(1.4) inform. w edytorach tekstu, obszar na górnym marginesie strony, mogący zawierać tekst lub grafikę

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nagłówek	nagłówki
dopełniacz	nagłówka	nagłówków
celownik	nagłówkowi	nagłówkom
biernik	nagłówek	nagłówki
narzędnik	nagłówkiem	nagłówkami
miejscownik	nagłówku	nagłówkach
wołacz	nagłówku	nagłówki

przykłady:

(1.1) Nagłówki porannych gazet krzyczą dziś o rosyjskiej interwencji militarnej.

(1.2) A już prawdziwą ozdobą uprzęży były uzdy z ich nagłówkami, policzkami, nachrapnikami i rzemieniem biegnącym środkiem twarzy końskiej, nabijanym mosiężnymi tarczami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.4) stopka

hiperonimy:

(1.1) tytuł, lid

hiponimy:

holonimy:

(1.2) uprząż

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. głowa ż, główka ż, głowizna ż, głowacz mzw / mos, nagłownik mrz

przym. nagłówkowy, głowowy, główny

przysł. głównie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) header, headword, headnote, headpiece, rubric, heading, letterhead, (w gazecie) headline; (1.4) heading
• arabski: (1.1) عنوان m
• esperanto: (1.1) kapsurvorto
• francuski: (1.1) en-tête m
• hiszpański: (1.1) encabezamiento m
• japoński: (1.1) 題 (だい, dai)
• kazachski: (1.1) тақырыпат
• niemiecki: (1.1) Überschrift ż, (w gazecie) Schlagzeile ż
• portugalski: (1.1) manchete ż
• rosyjski: (1.1) заголовок m
• slovio: (1.1) glovok (гловок)
• szwedzki: (1.1) (w gazecie) huvud n
• tatarski: (1.1) baş
• włoski: (1.1) intestazione ż

źródła: