policzek

policzek (język polski)

policzek (1.1)

policzek (1.2)

wymowa:

​, IPA: [pɔˈlʲiʧ̑ɛk], AS: [polʹiček], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) anat. każde z dwóch miejsc na twarzy pod okiem, obok nosa

(1.2) uderzenie otwartą dłonią w policzek (1.1)

(1.3) przen. obraza

(1.4) archit. rodzaj konstrukcji, na której opierają się stopnie schodów

(1.5) środ. sport. strzelectwo część broni (kolby) do opierania policzka (1.1)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	policzek	policzki
dopełniacz	policzka	policzków
celownik	policzkowi	policzkom
biernik	policzek	policzki
narzędnik	policzkiem	policzkami
miejscownik	policzku	policzkach
wołacz	policzku	policzki

przykłady:

(1.1) Na policzku wyskoczył jej czerwony pryszcz.

(1.2) Policzek był tak silny, że ofiara zachwiała się.

(1.3) Napis „Precz z komuną!” na gmachu PZPR byłby prawdziwym policzkiem dla każdego działacza partyjnego.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) reg. śl. facka

(1.3) obraza, afront

(1.4) belka policzkowa

antonimy:

(1.5) ostroga

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. polik mrz

przym. policzkowy

czas. policzkować ndk., spoliczkować dk.

związki frazeologiczne:

nadstawić drugi policzek

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Części ciała

tłumaczenia:

• aleucki: (1.1) ulugaq, uluga-x̂
• angielski: (1.1) cheek; (1.2) bitch slap, slap in the face; (1.3) slap in the face
• arabski: (1.1) خد
• baskijski: (1.1) masail, matrail; (1.2) belarrondoko, masaileko, matraileko, zaplazteko
• białoruski: (1.1) шчака ż
• birmański: (1.1) ပါး (pa:)
• bułgarski: (1.1) буза ż; (1.2) шамар m, плесница ż; (1.4) пързалка ż
• chorwacki: (1.1) obraz m
• czeski: (1.1) tvář ż
• duński: (1.1) kind w
• esperanto: (1.1) vango
• francuski: (1.1) joue ż; (1.2) giffle ż; (1.3) giffle ż
• hiszpański: (1.1) mejilla ż; (1.2) bofetada ż; (1.3) bofetada ż; (1.4) zanca ż
• inuktitut: (1.1) ᐅᓗᐊᖅ
• islandzki: (1.1) kinn ż
• jidysz: (1.1) באַק ż (bak), בעקל n (bekl)
• kansa: (1.1) yéba
• kataloński: (1.1) galta ż
• koreański: (1.1) 볼 (pol)
• litewski: (1.1) žandas m
• niemiecki: (1.1) Backe ż, Wange ż; (1.2) Ohrfeige ż; (1.3) Ohrfeige ż
• norweski (bokmål): (1.1) kinn n
• nowogrecki: (1.1) μάγουλο n; (1.2) χαστούκι n, μπάτσος m
• ormiański: (1.1) այտ
• rosyjski: (1.1) щека ż; (1.2) пощёчина ż; (1.3) пощёчина ż
• rumuński: (1.1) obraz m
• słowacki: (1.2) pot. facka ż
• szwedzki: (1.1) kind w
• tajski: (1.1) แก้ม
• tybetański: (1.1) ཞལ་འགྲམ
• ukraiński: (1.1) щока ż; (1.2) ляпас m
• węgierski: (1.1) arc; (1.2) arculütés
• wilamowski: (1.1) waeć ż
• włoski: (1.1) guancia ż; (1.2) schiaffo m, ceffone m
• wolof: (1.1) lex

źródła: