Uwaga |
---|
ministrancki
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
ministrancki (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) rel. dotyczący ministrantury, związany z ministranturą
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik ministrancki ministrancka ministranckie ministranccy ministranckie dopełniacz ministranckiego ministranckiej ministranckiego ministranckich celownik ministranckiemu ministranckiej ministranckiemu ministranckim biernik ministranckiego ministrancki ministrancką ministranckie ministranckich ministranckie narzędnik ministranckim ministrancką ministranckim ministranckimi miejscownik ministranckim ministranckiej ministranckim ministranckich wołacz ministrancki ministrancka ministranckie ministranccy ministranckie nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Komeżki, kołnierze i sutanki znajdziecie w zakrystii ministranckiej.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ministrantura ż, ministrant m, ministrantka ż, minister ż/mos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. ministrant + -ki
- uwagi:
- tłumaczenia:
- włoski: (1.1) ministrante
- źródła: