Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

masowiec

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

masowiec (język polski)

masowiec (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) żegl. statek handlowy przystosowany do masowego przewozu suchych, sypkich ładunków luzem; zob. też masowiec w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) środ. przest. ktoś, kto należy do mas, niezorganizowany w strukturach[1]
(2.2) środ. przest. działacz partyjny pracujący zmasami robotniczymi[1]
odmiana:
(1.1)
(2.1-2)
przykłady:
(1.1) Pod flagą PŻM pływał jeden z największych polskich statków, masowiec o nośności 60 tysięcy ton, m/s Huta im. Lenina.[2]
(2.1) Szary masowiec zaczyna tracić wiarę w kapitalizm.[3]
(2.2) Nieprzeciętnie zdolny organizator, polityk, masowiec, autor wielu cennych pozycji publicystyki partyjnej, kilkakrotny długoletni więzień sanacji, znany ze swych wystąpień w kraju i za granicą (…)[4]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) drobnicowiec
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) frachtowiec, towarowiec
holonimy:
(1.1) węglowiec, rudowęglowiec, zbożowiec
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. masa ż, masówka ż, masowość ż, masy nmos
przym. masowy, masowcowy
przysł. masowo
licz. masa
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. masa + -owiec
uwagi:
(2.1) żargon partyjny używany w XIX w.
(2.2) żargon prasowo-partyjny w 2. poł. XX w.
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Z problemów współczesnych języków i literatur słowiańskich. Materiały z Konferencji Uniwersytetu Warszawskiego i Uniwersytetu Karola dla uczczenia trzydziestolecia PRL i trzydziestej rocznicy wyzwolenia Czechosłowacji, 1974-05-27/31, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 1976, s.68
  2. Daniel Duda, Zbigniew Urbanyi Trzeci w wielkiej sztafecie, wyd. Pomorze, Bydgoszcz 1986, ISBN 83-7003-406-3, s. 133
  3. Z pola walki. Kwartalnik poświęcony dziejom ruchu robotniczego, Zakład Historii Partii KC PZPR, Warszawa 1962
  4. Z pola walki. Kwartalnik poświęcony dziejom ruchu robotniczego, t. 2, wyd. 3-4, Zakład Historii Partii KC PZPR, Warszawa 1959, s. 286