magistrat

magistrat (język polski)

cieszyński magistrat (1.2)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) władze miejskie; zob. też magistrat w Wikipedii

(1.2) siedziba (1.1)

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) daw. urzędnik reprezentujący (1.1)

(2.2) daw. urzędnik miejski sprawujący najwyższą władzę wojenną i sądową lub wykonawczą w starożytnym Rzymie

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	magistrat	magistraty
dopełniacz	magistratu	magistratów
celownik	magistratowi	magistratom
biernik	magistrat	magistraty
narzędnik	magistratem	magistratami
miejscownik	magistracie	magistratach
wołacz	magistracie	magistraty

(2.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	magistrat	magistraci
dopełniacz	magistrata	magistratów
celownik	magistratowi	magistratom
biernik	magistrata	magistratów
narzędnik	magistratem	magistratami
miejscownik	magistracie	magistratach
wołacz	magistracie	magistraci
depr. M. i W. lm: (te) magistraty

przykłady:

(1.1) Przedsiębiorcę z Siemianowic Śląskich i pracownicę katowickiego magistratu zatrzymali śląscy policjanci.

(1.2) Kupisz te struny w sklepie muzycznym obok magistratu.

(2.2) Przed zmierzającym na Lateran magistratem kroczyło kilkudziesięciu pretorianów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. magistratura ż, magistracik mrz

przym. magistracki, magistratowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Magistrat < łac. magistratus → urząd zwierzchni

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (2.2) magistrate
• bułgarski: (1.1) магистрат m; (2.2) магистрат m
• czeski: (1.1) magistrát m
• francuski: (2.2) magistrat m
• hiszpański: (2.2) magistrado m
• łaciński: (2.2) magistratus m
• włoski: (2.2) magistrato m

źródła: