katowicki

katowicki (język polski)

katowicka (1.1) flaga

wymowa:

IPA: [ˌkatɔˈvʲiʦ̑ʲci], AS: [katovʹicʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) odnoszący się do Katowic, związany z Katowicami

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	katowicki		katowicka	katowickie	katowiccy	katowickie
dopełniacz	katowickiego		katowickiej	katowickiego	katowickich
celownik	katowickiemu		katowickiej	katowickiemu	katowickim
biernik	katowickiego	katowicki	katowicką	katowickie	katowickich	katowickie
narzędnik	katowickim		katowicką	katowickim	katowickimi
miejscownik	katowickim		katowickiej	katowickim	katowickich
wołacz	katowicki		katowicka	katowickie	katowiccy	katowickie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Klasa wysłuchała hejnału na katowickim rynku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) hist. stalinogrodzki

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) polski

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Katowiczanka ż, Katowiczanin mos, Katowickie n, katowickość ż, Katowice nmos, katowiczanin mos, katowiczanka ż

przym. podkatowicki

przysł. katowicko

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. Katowice + -ski

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) katovický
• litewski: (1.1) Katovicų
• łaciński: (1.1) Catovicensis, Catoviciensis, Katovicensis
• niemiecki: (1.1) Kattowitzer
• słowacki: (1.1) katovický

źródła: