kuria

kuria (język polski)

kuria (1.2)

katowicka kuria (1.5)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. jednostka podziału obywateli w starożytnym Rzymie; zob. też curia w Wikipedii

(1.2) hist. archit. budynek posiedzeń senatu w starożytnym Rzymie; zob. też curia Iulia w Wikipedii

(1.3) kośc. praw. instytucja administracyjna zarządzająca diecezją, na której czele stoi ordynariusz; zob. też kuria (religia) w Wikipedii

(1.4) kośc. praw. instytucja administracyjna zarządzająca prowincją zakonną, na której czele stoi przełożony prowincjalny; zob. też kuria (religia) w Wikipedii

(1.5) kośc. archit. siedziba instytucji zarządzającej w Kościele (1.3-4)

odmiana:

(1.1-5)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kuria	kurie
dopełniacz	kurii	kurii
celownik	kurii	kuriom
biernik	kurię	kurie
narzędnik	kurią	kuriami
miejscownik	kurii	kuriach
wołacz	kurio	kurie

przykłady:

(1.1) W skład kurii wchodziły rody patrycjuszowskie i plebejskie.

(1.2) Drzwi kurii zostały przeniesione i zainstalowane w bazylice św. Jana na Lateranie.

(1.3) Pracownicy kurii biskupiej nazywani są kurialistami.

(1.4) Ojciec Bonawentura od lat pracuje w kurii prowincjalnej, jest sekretarzem prowincjała.

(1.5) Kurię wybudowano według projektu Zygmunta Gawlika.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kurialista m, kurialistka ż, kurializm m

przym. kurialny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. curia

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) curia; (1.2) curia; (1.3) curia; (1.4) curia
• baskijski: (1.1) kuria
• białoruski: (1.1) курыя ż
• włoski: (1.1) curia ż; (1.2) curia ż; (1.3) curia ż; (1.4) curia ż

źródła:

kuria (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) rel. kuria

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) Erromako kuria → Kuria Rzymska

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: