kujon

kujon (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˈkujɔ̃n], AS: [kui ̯õn], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pogard. osoba, która dużo się uczy, ale bez zrozumienia

odmiana:

przykłady:

(1.1) Kujon wszystko napisał, a nie dał mi ściągnąć!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kujownia ż, kucie n, kujonienie n

forma żeńska kujonka ż

czas. kujonić, kuć, wykuć

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. kuć

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) swot
• duński: (1.1) terper w
• francuski: (1.1) polard m, bosseur m
• hiszpański: (1.1) empollón m
• niemiecki: (1.1) Streber m
• nowogrecki: (1.1) φυτό n, σπασίκλας m, φύτουλας m
• rosyjski: (1.1) ботан m, ботаник m, зубрила m, зубрилка m,ż

źródła:

kujon (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) pogard. tchórz

odmiana:

(1.1) en kujon, kujonen, kujoner, kujonerne

przykłady:

(1.1) Han vil gerne overvinde sin angst og ønsker ikke at være en kujon. → Chciałby przezwyciężyć swój strach i nie być tchórzem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kylling

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kujonagtig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kujon (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) pot. hulaka, rozpustnik, donżuan

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: