Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

hulaka

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

hulaka (język polski)

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub żeński[1][2][3]

(1.1) człowiek spędzający czas głównie na hulankach
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikhulakahulaki
dopełniaczhulakihulaków
celownikhulacehulakom
biernikhulakęhulaków / hulaki
narzędnikhulakąhulakami
miejscownikhulacehulakach
wołaczhulakohulaki
ndepr. M. i W. lm: (ci) hulacy[3]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) birbant, imprezowicz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. hulać
przym. hulaszczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
ukr. гуля́ка
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Hasło hulaka w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 206.
  2. ↑ Hasło hulaka w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 327.
  3. ↑ 3,0 3,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło hulaka w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=hulaka&oldid=65011”