kariatyda

kariatyda (język polski)

kariatydy (1.1)

kariatydy (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌkarʲjaˈtɨda], AS: [karʹi ̯atyda], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) archit. podpora architektoniczna w postaci kobiecej spełniająca funkcję kolumny lub pilastra, dźwigająca na głowie belkowanie, balkon czy gzyms; zob. też kariatyda w Wikipedii

(1.2) książk. przen. piękna kobieta o silnej atletycznej budowie

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kariatyda	kariatydy
dopełniacz	kariatydy	kariatyd
celownik	kariatydzie	kariatydom
biernik	kariatydę	kariatydy
narzędnik	kariatydą	kariatydami
miejscownik	kariatydzie	kariatydach
wołacz	kariatydo	kariatydy

przykłady:

(1.1) W manieryzmie chętnie stosowano zamiast kolumn kariatydy. (z Wikipedii)

(1.2) Jak z jednej sztuki brązu ulana, zręczna, silna, z energią na czole, z oczyma pełnemi rozumu i ognia razem, przypominała piękną kariatydę grecką, która dźwignąć może gmach, ale nie ma skrzydeł, by się nad ziemię podniosła.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. καρυάτιδα – karyátida (karyjska dziewczyna); dziewczęta z lakońskiej wsi Karyai zostały skazane na ciężkie roboty za to, że miejscowość opowiedziała się po stronie Persów podczas wojny grecko-perskiej

uwagi:

podobny element architektoniczny w postaci mężczyzny to atlant

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) caryatid
• baskijski: (1.1) kariatide
• bułgarski: (1.1) кариатида
• chorwacki: (1.1) karijatida
• czeski: (1.1) karyatida ż
• francuski: (1.1) cariatide ż
• hiszpański: (1.1) cariátide ż
• interlingua: (1.1) caryatide
• kataloński: (1.1) cariàtide
• niemiecki: (1.1) Karyatide ż
• nowogrecki: (1.1) Καρυάτιδα ż, Καρυάτις ż
• rosyjski: (1.1) кариатида
• słowacki: (1.1) karyatída ż
• włoski: (1.1) cariatide

źródła: