Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

jubilat

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

jubilat (język polski)

wymowa:
IPA: [juˈbʲilat], AS: [i ̯ubʹilat], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) książk. podn. osoba, która obchodzi swój jubileusz – okrągłe urodziny, rocznicę ślubu lub innego wydarzenia
(1.2) pot. osoba obchodząca swoje urodziny[1]
(1.3) książk. daw. emeryt, zwłaszcza duchowny[2]
odmiana:
(1.1-3)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikjubilatjubilaci
dopełniaczjubilatajubilatów
celownikjubilatowijubilatom
biernikjubilatajubilatów
narzędnikjubilatemjubilatami
miejscownikjubilaciejubilatach
wołaczjubilaciejubilaci
przykłady:
(1.1) Na złote gody kupiliśmy naszym jubilatom kosz kwiatów.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. jubileusz m
forma żeńska jubilatka ż
przym. jubilacki, jubileuszowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.2) nie mylić z solenizantem, czyli osobą, która obchodzi imieniny lub urodziny nieokrągłe.
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ http://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/jubilat-i-solenizant;14520.html
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło jubilat w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=jubilat&oldid=16809”