imieniny

imieniny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌĩmʲjɛ̇̃ˈɲĩnɨ], AS: [ĩmʹi ̯ė̃ńĩny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) dzień patrona określonego imienia; dzień, który jest świętem dla osób o danym imieniu

(1.2) przyjęcie z okazji czyjegoś święta imieninowego

odmiana:

(1.1-2) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	imieniny
dopełniacz	imienin
celownik	imieninom
biernik	imieniny
narzędnik	imieninami
miejscownik	imieninach
wołacz	imieniny

przykłady:

(1.2) Nie chce mi się iść na te imieniny, same antyki tam będą siedzieć.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. imię n, imiennik m, imienniczka ż

przym. imieninowy, imienny

przysł. imiennie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) nameday
• białoruski: (1.1) імяніны
• bułgarski: (1.1) имен ден m; (1.2) имен ден m
• czeski: (1.1) jmeniny
• dolnołużycki: (1.1) mjeniny lm
• duński: (1.1) navnedag w
• esperanto: (1.1) nomfesto, nomtago
• fiński: (1.1) nimipäivä
• górnołużycki: (1.1) mjeniny lm
• hiszpański: (1.1) onomástica ż
• jidysz: (1.1) נאָמענסטאָג m (nomenstog)
• kaszubski: (1.1) jimieninë ż
• niemiecki: (1.1) Namenstag m
• nowogrecki: (1.1) ονομαστική γιορτή ż
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)  ,    
• rosyjski: (1.1) именины lm, день ангела m
• słowacki: (1.1) meniny
• słoweński: (1.1) god
• węgierski: (1.1) névnap
• wilamowski: (1.1) nomastag m, nomastaog m
• włoski: (1.1) onomastico

źródła: