rocznica

rocznica (język polski)

wymowa:

IPA: [rɔʧ̑ʲˈɲiʦ̑a], AS: [ročʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dzień przypadający dokładnie w rok, dwa, trzy itd. lata po jakimś fakcie, zdarzeniu; zob. też rocznica w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rocznica	rocznice
dopełniacz	rocznicy	rocznic
celownik	rocznicy	rocznicom
biernik	rocznicę	rocznice
narzędnik	rocznicą	rocznicami
miejscownik	rocznicy	rocznicach
wołacz	rocznico	rocznice

przykłady:

(1.1) Dzisiaj jest dwusetna rocznica zdobycia Bastylii.

składnia:

kolokacje:

(1.1) okrągła / pierwsza / druga / kolejna rocznica ślubu / śmierci / powstania / odzyskania niepodległości / … • obchodzić / świętować rocznicę

synonimy:

(1.1) jubileusz, daw. aniwersarz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) urodziny

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. rocznicowy, roczny

rzecz. rok mrz, rocznik mrz

przysł. rocznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) anniversary
• arabski: (1.1) ذكرى ,يوبيل
• baskijski: (1.1) urteurren, urtemuga
• białoruski: (1.1) гадавіна ż
• czeski: (1.1) výročí n
• duński: (1.1) årsdag w
• esperanto: (1.1) datreveno
• francuski: (1.1) anniversaire m
• hiszpański: (1.1) aniversario m
• interlingua: (1.1) anniversario
• jidysz: (1.1) יאָרטאָג m (jortog), יערטאָג m (jertog), okrągła: יובֿל m (jojwl), śmierci: יאָרצײַט m/ż (jorcajt)
• kataloński: (1.1) aniversari m
• kazachski: (1.1) жылдық
• litewski: (1.1) metinės ż
• niemiecki: (1.1) Jahrestag m
• nowogrecki: (1.1) επέτειος ż
• rosyjski: (1.1) годовщина ż
• szwedzki: (1.1) årsdag w
• turecki: (1.1) yıldönümü
• ukraiński: (1.1) річниця ż
• włoski: (1.1) anniversario

źródła: