| Uwaga |
|---|
indywidualizacja
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
indywidualizacja (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) proces kształtowania się cech indywidualnych jednostki lub zbiorowości[1]
- (1.2) dostosowywanie norm, zasad itp. do potrzeb jednostek lub konkretnych grup[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik indywidualizacja indywidualizacje dopełniacz indywidualizacji indywidualizacji / przest. indywidualizacyj[2] celownik indywidualizacji indywidualizacjom biernik indywidualizację indywidualizacje narzędnik indywidualizacją indywidualizacjami miejscownik indywidualizacji indywidualizacjach wołacz indywidualizacjo indywidualizacje
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. indywidualizm m, indywidualista m, indywidualistka ż, indywiduum n, indywidualizowanie n, indywidualność ż
- czas. indywidualizować ndk., odindywidualizować dk., odindywidualizowywać ndk.
- przym. indywidualny, indywidualistyczny
- przysł. indywidualnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- ukraiński: (1.1) індивідуалізація ż; (1.2) індивідуалізація ż
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło indywidualizacja w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło indywidualizacja w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.