Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

indywiduum

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

indywiduum (język polski)

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) poszczególny, pojedynczy człowiek[1]
(1.2) osoba bliżej nieznana, zwykle podejrzana lub niepewna[1]
(1.3) chem. określony pierwiastek, związek chemiczny lub cząstka chemiczna[1]; zob. też indywiduum chemiczne w Wikipedii
odmiana:
(1.1-3)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikindywiduumindywidua
dopełniaczindywiduumindywiduów
celownikindywiduumindywiduom
biernikindywiduumindywidua
narzędnikindywiduumindywiduami
miejscownikindywiduumindywiduach
wołaczindywiduumindywidua
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1-2) człowiek, osoba
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. indywidualizm m, indywidualista m, indywidualistka ż, indywidualizacja ż, indywidualizowanie n, indywidualność ż
czas. indywidualizować ndk., odindywidualizować dk., odindywidualizowywać ndk.
przym. indywidualny, indywidualistyczny
przysł. indywidualnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło indywiduum w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=indywiduum&oldid=65443”