Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

holować

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

holować (język polski)

holownik holuje (1.1)
mężczyzna holuje (1.1) drugiego
wymowa:
IPA[xɔˈlɔvaʨ̑], AS[χolovać]
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) ciągnąć za sobą kogoś lub coś, co nie ma lub nie używa własnego napędu
(1.2) pot. przen. prowadzić kogoś, kto jest pijany
(1.3) pot. prowadzić kogoś[1]
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Będziemy holować łódź na lince, a ja biorę wiosełkoi płyniemy[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. hol m, holowanie n, holownik m
czas. przeholować dk., wyholować dk., odholować dk., doholować dk., zaholować dk.
przym. holowniczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niem.[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Małgorzata Stefaniak, „Absztyfikant założył ancug”, czyli o niemieckich zapożyczeniach we współczesnej polszczyźnie potocznej, w: Język, Komunikacja, Informacja nr 6/2011, red. I. Koutny, P. Nowak, s. 223.
  2. Jerzy Broszkiewicz, Wielka, większa i największa, 1994, Narodowy Korpus Języka Polskiego.