holownik

holownik (język polski)

holownik (1.1)

wymowa:

IPA: [xɔˈlɔvʲɲik], AS: [χolovʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) żegl. niewielki, silny i zwrotny statek przystosowany do ciągnięcia większych jednostek; zob. też holownik w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	holownik	holowniki
dopełniacz	holownika	holowników
celownik	holownikowi	holownikom
biernik	holownik	holowniki
narzędnik	holownikiem	holownikami
miejscownik	holowniku	holownikach
wołacz	holowniku	holowniki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) pchacz

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. hol m, holowanie n, odholowanie n

czas. holować ndk., odholować dk.

przym. holowniczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) tugboat, tug
• baskijski: (1.1) atoiontzi
• białoruski: (1.1) буксірнае судна n
• esperanto: (1.1) trenŝipo
• galicyjski: (1.1) remolcador m
• hiszpański: (1.1) remolcador m
• ido: (1.1) remorkero
• nowogrecki: (1.1) ρυμουλκό n

źródła: