gotówka

gotówka (język polski)

gotówka (1.1)

wymowa:

IPA: [ɡɔˈtufka], AS: [gotufka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pieniądze w postaci banknotów lub monet

(1.2) bank. księg. pieniądze, którymi można płacić w każdej chwili

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	gotówka
dopełniacz	gotówki
celownik	gotówce
biernik	gotówkę
narzędnik	gotówką
miejscownik	gotówce
wołacz	gotówko

przykłady:

(1.1) Nie mam przy sobie gotówki, muszę więc poszukać bankomatu.

(1.2) Lepiej kupować na raty czy za gotówkę?

składnia:

kolokacje:

(1.2) płacić gotówką • dostać / wziąć gotówkę • wolna / szybka gotówka

synonimy:

(1.1) brzęcząca moneta; pot. gotowizna, kasa, szmal

antonimy:

hiperonimy:

(1.1-2) pieniądze

hiponimy:

(1.1-2) żywa gotówka, żywy grosz, żywy pieniądz

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gotowanie n

czas. gotować się

przym. gotówkowy

przysł. gotówkowo

związki frazeologiczne:

gruba gotówka • żywa gotówka

etymologia:

uwagi:

zob. też gotówka w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) hard cash, cash money, cash, ready cash, ready money, currency; (1.2) cash
• arabski: (1.1) نقود, نقد
• baskijski: (1.1) eskudiru
• białoruski: (1.1) гатоўка ż, наяўнасць ż
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) наяўнасьць ż
• czeski: (1.1) hotové peníze ż
• esperanto: (1.1) kontantaĵo
• hiszpański: (1.1) efectivo m, dinero m contante
• koreański: (1.1) 현금
• niemiecki: (1.1) Bargeld n
• nowogrecki: (1.1) μετρητά n lm
• rosyjski: (1.1) наличные деньги ż lm, наличность ż
• słowacki: (1.1) hotovosť
• szwedzki: (1.1) kontanter
• ukraiński: (1.1) готівка ż

źródła: