moneta

moneta (język polski)

monety (1.1)

wymowa:

IPA: [mɔ̃ˈnɛta], AS: [mõneta], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) metalowy krążek lub wielobok, o określonym wymiarze, wadze i wzorze plastycznym, służący jako środek płatniczy; zob. też moneta w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	moneta	monety
dopełniacz	monety	monet
celownik	monecie	monetom
biernik	monetę	monety
narzędnik	monetą	monetami
miejscownik	monecie	monetach
wołacz	moneto	monety

przykłady:

(1.1) Cesarz kazał bić monety ze swoją podobizną.

składnia:

kolokacje:

(1.1) miedziana / srebrna / złota /… moneta • moneta jednogroszowa / jednocentowa / dwuzłotowa /… • bić monetę

synonimy:

(1.1) bilon, drobne, żeton

antonimy:

(1.1) banknot

hiperonimy:

(1.1) pieniądz

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. monetnik m, monetaryzm m, monetarysta m

zdrobn. monetka ż

przym. monetowy, monetarny, monetarystyczny

przysł. monetarnie

czas. monetyzować

związki frazeologiczne:

brać za dobrą monetę / przyjmować za dobrą monetę • odpłacać taką samą monetą / odpłacać podobną monetą / odpłacać równą monetą

etymologia:

(1.1) łac. moneta

uwagi:

niektóre nazwy monet: złotówka, pensówka, as

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) coin
• arabski: (1.1) سكة ż (sikka), عملة معدنيه ż (eumlat maedinih)
• baskijski: (1.1) txanpon
• białoruski: (1.1) манета ż
• bułgarski: (1.1) монета ż
• chiński standardowy: (1.1) 硬币 (yìngbì), 铸币 (zhùbì)
• chorwacki: (1.1) kovanica ż
• czeski: (1.1) mince ż
• duński: (1.1) mønt w
• esperanto: (1.1) monero
• estoński: (1.1) münt
• fiński: (1.1) kolikko
• francuski: (1.1) monnaie ż, pièce ż
• grenlandzki: (1.1) aningaasaq
• hebrajski: (1.1) מטבע m (matbea')
• hiszpański: (1.1) moneda ż, sencillo m
• holenderski: (1.1) munt ż/m, muntstuk n, geldstuk n, specie
• indonezyjski: (1.1) keping, kepingan, koin
• interlingua: (1.1) moneta
• japoński: (1.1) 硬貨 (こうか, kōka), コイン (koin)
• jidysz: (1.1) מטבע ż (matbeje)
• kataloński: (1.1) moneda ż
• koreański: (1.1) 동전 [銅錢] (dongjeon)
• litewski: (1.1) moneta ż
• łaciński: (1.1) moneta ż, nummus m
• niemiecki: (1.1) Münze ż
• norweski (bokmål): (1.1) mynt m
• nowogrecki: (1.1) νόμισμα n, κέρμα n
• portugalski: (1.1) moeda ż
• rosyjski: (1.1) монета ż
• rumuński: (1.1) monedă ż
• sanskryt: (1.1) दीनार m
• serbski: (1.1) кованица (kovanica) ż
• słowacki: (1.1) minca ż
• słoweński: (1.1) kovanec m
• szwedzki: (1.1) mynt n
• turecki: (1.1) madeni para, sikke
• ukraiński: (1.1) монета ż
• węgierski: (1.1) érme, pénzérme
• wietnamski: (1.1) đồng, đồng xu, xu
• włoski: (1.1) moneta ż
• wolof: (1.1) weccit

źródła:

moneta (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) moneta

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. monetari

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. moneta

uwagi:

źródła:

moneta (język litewski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) moneta

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

moneta (język łaciński)

monetae (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) moneta (metalowy pieniądz)

(1.2) mennica

odmiana:

(1.1-2) monet|a, ~ae (deklinacja I)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	moneta	monetae
dopełniacz	monetae	monetārum
celownik	monetae	monetīs
biernik	monetam	monetās
ablatyw	monetā	monetīs
wołacz	moneta	monetae

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) z (1.2)

(1.2) moneta - przydomek Junony, w świątyni której w Rzymie mieściła się mennica

uwagi:

źródła:

moneta (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. przest. moneta

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) minca

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. monetarizmus m, monetarista m, monetaristka ż, monetizácia ż

przym. monetaristický, monetárny

przysł. monetaristicky, monetárne

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

moneta (język włoski)

monete (1.1)

wymowa:

IPA: [mo.'ne.ta]

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) moneta (metalowy pieniądz)

(1.2) waluta

odmiana:

(1) lp moneta; lm monete

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) divisa, valuta

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. monetazione ż, monetiere m, monetina ż, monetarismo m

czas. monetare

przym. monetale, monetario, monetaristico

związki frazeologiczne:

moneta spicciola → drobniaki • prendere qualcosa per buona moneta → przyjmować coś za dobrą monetę

etymologia:

(1.1-2) łac. monēta

uwagi:

zobacz opis hasła moneta na stronach włoskiej wikipedii

źródła: