Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

gnać

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

gnać (język polski)

motocykl gna (1.1)
kobieta gna (2.1) stado owiec
wymowa:
?/i, IPA[ɡnaʨ̑], AS[gnać]
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) pędzić, spieszyć się, jechać bardzo szybko[1]

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(2.1) popędzać, zaganiać dokądś zwierzęta, rzadziej ludzi[1]
odmiana:
(1.1) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Miałem wyrzuty sumienia, że w domu zostawiam samą Kaję, ale wystarczył jej telefonjej namawianie bym przyjechałi rzucałem wszystko i gnałem[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pędzić, pot. zasuwać, popylać, grzać, zaiwaniać; wulg. zapierdalać, popierdalać, zapieprzać
(2.1) pędzić, pośpieszać, poganiać, gonić
antonimy:
(1.1) ociągać się
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gnanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 gnać w: Słownik Języka Polskiego Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007 ISBN 9788301146269
  2. Wiesława Maria Korczyńska, Wróć..., 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.