Uwaga |
---|
czynsz
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
czynsz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ʧ̑ɨ̃w̃ʃ], AS: [čỹũ̯š], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) terminowa opłata za wynajem
- (1.2) daw. świadczenie chłopów za użytkowanie ziemi
- odmiana:
- (1.1) [1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik czynsz czynsze dopełniacz czynszu czynszy / czynszów celownik czynszowi czynszom biernik czynsz czynsze narzędnik czynszem czynszami miejscownik czynszu czynszach wołacz czynszu czynsze
- przykłady:
- (1.1) […] zalegałem […] w opłaceniu czynszu mieszkalnego, więc nasza gospodyni słuchać nie raczyła o reperacji dachu […][2]
- (1.2) Z tej liczby włók wyłączyliśmy 14 włók wolnych od czynszu na wspólny wypas bydła obywateli.[3]
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) komorne
- (1.2) gw. (Śląsk Cieszyński) nojem, nojym
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. czynszownik mos, czynszówka ż
- przym. czynszowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) rent; (1.2) quit rent, quit-rent, quitrent
- arabski: (1.1) إيجار
- estoński: (1.1) üür
- fiński: (1.1) vuokra
- hiszpański: (1.1) alquiler m, arriendo m; (1.2) arriendo m, arrendamiento m, aparcería ż
- norweski (bokmål): (1.1) husleie
- norweski (nynorsk): (1.1) husleige
- nowogrecki: (1.1) ενοίκιο n, νοίκι n
- szwedzki: (1.1) hyra w
- wilamowski: (1.1) cins m
- włoski: (1.1) affitto m, canone m, fitto m
- źródła:
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Stefan Żeromski: Promień
- ↑ warownia.pl - Akt lokacyjny miasta Holland (Pasłęk)
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 49.