biegun

biegun (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbʲjɛɡũn], AS: [bʹi ̯egũn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) miejsce z jakiegoś względu najdalsze lub posiadające najbardziej ekstremalne cechy; zob. też biegun w Wikipedii

(1.2) jeden z dwóch punktów na powierzchni obracającego się ciała niebieskiego, przez które przechodzi jego oś obrotu

(1.3) element takich przedmiotów jak koń na biegunach, lub fotel bujany, wygięty pręt na którym buja się dany przedmiot

(1.4) fiz. zob. biegun magnetyczny

(1.5) fiz. zob. biegun elektryczny

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) szybki koń wierzchowy

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(3.1) rel. wyznawca jednego z odłamów staroobrzędowców

odmiana:

(1.1-5)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	biegun	bieguny
dopełniacz	bieguna	biegunów
celownik	biegunowi	biegunom
biernik	biegun	bieguny
narzędnik	biegunem	biegunami
miejscownik	biegunie	biegunach
wołacz	biegunie	bieguny

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	biegun	bieguny
dopełniacz	bieguna	biegunów
celownik	biegunowi	biegunom
biernik	bieguna	bieguny
narzędnik	biegunem	biegunami
miejscownik	biegunie	biegunach
wołacz	biegunie	bieguny

(3.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	biegun	bieguni
dopełniacz	bieguna	biegunów
celownik	biegunowi	biegunom
biernik	bieguna	biegunów
narzędnik	biegunem	biegunami
miejscownik	biegunie	biegunach
wołacz	biegunie	bieguni
depr. M. i W. lm: (te) bieguny

przykłady:

(1.2) O tej porze roku na biegunie trwa dzień polarny.

(1.3) Ten fotel bujany nadaje się tylko do wyrzucenia, jego bieguny są strzaskane.

(1.4) Bieguny przeciwne przyciągają się.

składnia:

kolokacje:

(1.1) biegun zimna / niedostępności

(1.2) biegun polarny / południowy / północny • zdobyć biegun

synonimy:

(3.1) strannik

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. biegunowość ż

przym. biegunowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pole; (1.2) pole; (1.3) rocker; (1.4) pole; (1.5) pole
• arabski: (1.1) قطب
• białoruski: (1.1) полюс m; (1.2) полюс m
• bułgarski: (1.2) полюс m
• duński: (1.2) pol w
• esperanto: (1.1) poluso; (1.2) poluso
• francuski: (1.1) pôle m; (1.2) pôle m; (1.3) bascule ż; (1.4) pôle m; (1.5) pôle m
• hebrajski: (1.1) קוטב m (kotev)
• hiszpański: (1.1) polo m; (1.2) polo m
• islandzki: (1.2) póll m
• niemiecki: (1.1) Pol m; (1.2) Pol m: (1.3) Kufe ż
• nowogrecki: (1.1) πόλος m; (1.2) πόλος m
• rosyjski: (1.1) полюс m; (1.2) полюс m; (1.4) полюс m; (1.5) полюс m
• słowacki: (1.2) pól m
• tuvalu: (1.1) pole
• ukraiński: (1.1) бігун m; (1.2) полюс m
• włoski: (1.2) polo m

źródła: