najazd

najazd (język polski)

najazd (1.1)

najazd (1.2) na planie skoczni

najazd (1.5)

najazd (1.6) pociągu na stację

wymowa:

IPA: [ˈnajast], AS: [nai ̯ast], zjawiska fonetyczne: wygł.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zbrojna agresja

(1.2) górna część skoczni narciarskiej

(1.3) jazda dla nabrania szybkości przed wykonaniem ewolucji

(1.4) szybkie zbliżenie kamery do filmowanych obiektów

(1.5) pot. żart. tłumne przybycie, zwykle nieoczekiwane

(1.6) przybycie

(1.7) urządzenie na które wjeżdżają samochody

odmiana:

(1.1-7)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	najazd	najazdy
dopełniacz	najazdu	najazdów
celownik	najazdowi	najazdom
biernik	najazd	najazdy
narzędnik	najazdem	najazdami
miejscownik	najeździe	najazdach
wołacz	najeździe	najazdy

przykłady:

(1.1) Najazd trwał dwa lata.

(1.3) Skręt zaczynamy od najazdu, czyli nabrania rozsądnej prędkości w odpowiedniej postawie. (z internetu)

(1.6) Pociąg dokonał najazdu na stację.

składnia:

kolokacje:

(1.1) najazd niemiecki / mongolski /… • najazd na Polskę / Litwę /…

synonimy:

(1.1) napad, agresja

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. najeżdżanie n, najeźdźca mos

czas. najeżdżać ndk., najechać dk.

przym. najazdowy, najeźdźczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) набег m
• esperanto: (1.1) invado
• słowacki: (1.1) nájazd m
• szwedzki: (1.1) invasion w, överfall n

źródła: