biegaczka

biegaczka (język polski)

biegaczki (1.1)

wymowa:

IPA: [bʲjɛˈɡaʧ̑ka], AS: [bʹi ̯egačka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sport. sportsmenka uprawiająca biegi

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	biegaczka	biegaczki
dopełniacz	biegaczki	biegaczek
celownik	biegaczce	biegaczkom
biernik	biegaczkę	biegaczki
narzędnik	biegaczką	biegaczkami
miejscownik	biegaczce	biegaczkach
wołacz	biegaczko	biegaczki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) lekkoatletka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bieg m, biegnięcie n, bieganie n

forma męska biegacz m

rzecz. biec ndk., biegać ndk.

przym. biegowy

czas. biec

przysł. biegle

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: biegacz

• białoruski: (1.1) бягуння ż
• czeski: (1.1) běžkyně ż
• niemiecki: (1.1) Läuferin ż
• rosyjski: (1.1) бегунья ż
• słowacki: (1.1) bežkyňa ż
• wilamowski: (1.1) łauferyn ż, łaojferyn ż

źródła: