Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

bajdura

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

bajdura (język polski)

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. brednia, głupstwo[1]

rzeczownik, rodzaj żeński lub męskoosobowy

(2.1) pot. człowiek, który opowiada bajki, bajarz[2]
(2.2) pot. osoba mówiąca od rzeczy, nieprawdomówna[3]
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikbajdurabajdury
dopełniaczbajdurybajdur
celownikbajdurze[1]bajdurom
biernikbajdurębajdury
narzędnikbajdurąbajdurami
miejscownikbajdurze[1]bajdurach
wołaczbajdurobajdury
(2.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikbajdurabajdury
bajdurzy
dopełniaczbajdurybajdur
bajdurów
celownikbajdurzebajdurom
biernikbajdurębajdury
bajdurów
narzędnikbajdurąbajdurami
miejscownikbajdurzebajdurach
wołaczbajdurobajdury
bajdurzy
przykłady:
(1.1) Wróciłeś już do domu i wymyślasz, że wygrałeś konkurs. To na pewno bajdura!
(2.1) Z drugiej strony słowa o wyraźnie ujemnej konotacji, nazywające osobę o cesze nachalnego, natrętnego gadulstwa (babrok, żwok, czasem też bajdura), są stosowane przede wszystkim na określenie mężczyzn [...][4]
(2.2) Synu, jesteś bardzo nieprawdomówny, oni zaczną cię przezywać bajdurą!
składnia:
kolokacje:
(1.1) mówić / opowiadać / tworzyć bajdury
(2.1-2) być / stać się bajdurą
synonimy:
(1.1) brednia, głupstwo, kłamstwo, bajka
(2.1) bajdała, bajduła, bajdziarz, bajarz
(2.2) kłamca, łgarz, blefiarz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bajdała m, bajduła m, bajdziarz m, bajdziarka ż, bajdziara ż, bajda ż, bajdziarstwo n, bajdurzenie n
czas. bajdurzyć ndk., bajdziurzyć ndk., zbajdurzyć dk.
przym. bajdziarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. bajdurzyć
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło bajdura w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ Zofia Abramowiczówna, Onimizacja I Apelatywizacja, Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2006, ISBN 8374310669, s. 137.
  3. ↑ Rocznik Sanocki, Wydawnictwo Literackie, 1971, s. 111.
  4. ↑ Mirosława Białoskórska, Studia językoznawcze: synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny, Uniwersytet Szczeciński, 2002, ISBN 8372412707, s. 335.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=bajdura&oldid=52945”