Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

bajdziara

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

bajdziara (język polski)

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) reg. maz. zgrub. osoba, która bajdziurzy, mówi głupstwa[1]
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikbajdziarabajdy
dopełniaczbajdziarybajd
celownikbajdziarzebajdom
biernikbajdziarębajdy
narzędnikbajdziarąbajdami
miejscownikbajdziebajdach
wołaczbajdobajdy
przykłady:
(1.1) Nienawidzę jej za to, że opowiada o mnie same głupoty. Jest wielką bajdziarą!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zdrobn. bajdziarka, forma męska bajdziarz, bajduła
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bajdurzenie n, bajdała m, bajduła m, bajdziarz m, bajdziarka ż, bajda ż, bajdura ż, bajdziarstwo n
czas. bajdurzyć ndk., bajdziurzyć ndk., zbajdurzyć dk.
przym. bajdziarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. bajdziarz + -a, pol. bajdziurzyć
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Nazwy osobowych wykonawców czynności w gwarach małopolsko-mazowieckiego pogranicza językowego. Cz. I i II
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=bajdziara&oldid=52949”