Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

żąć

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Podobna pisownia Podobna pisownia: zaczacc

żąć (język polski)

mężczyzna żnie (1.1)
wymowa:
IPA[ʒɔ̃ɲʨ̑], AS[žõńć], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ą  ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) roln. ścinać zboże lub trawę ręcznie, za pomocą jakiegoś narzędzia np. sierpa, kosy
(1.2) daw. wyciskać, skręcając coś
odmiana:
(1.1) koniugacja Xc
przykłady:
(1.1) Żniwiarze żęli dzisiaj żyto.
(1.1) (…) a kto sieje w duchu, z ducha żąć będzie żywot wieczny[1].
składnia:
(1.1) żąć + B. • żąć + N.
kolokacje:
(1.1) żąć zboże / pszenicę / żyto / owies / jęczmień / grykę / trawę • żąć kosą / sierpem
synonimy:
(1.1) kosić
(1.2) wyżymać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. żęcie n, żniwa nmos, żeńca m, nażęcie n, pożęcie n, wyżymaczka ż, dożynki nmos
czas. nażąć dk., pożąć dk.
przym. żniwny
związki frazeologiczne:
życie siać, żywot żąć
etymologia:
prasł. *žęti, prasł. *žьnǫ → 'ciąć, ścinać ostrym narzędziem'[2]
por. białor. жаць, ros. жать, ukr. жати, czes. žít, słc. žať
uwagi:
(1.1) wyraz w języku polskim, złożony wyłącznie z liter ze znakami diakrytycznymi
tłumaczenia:
źródła:
  1. Biernat z Lublina, Wybór pism, oprac. Jerzy Ziomek, Ossolineum, 1954, str. 156
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło żąć w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.