świecznik

świecznik (język polski)

świeczniki (1.1)

wymowa:

​, IPA: [ˈɕfʲjɛʧ̑ʲɲik], AS: [śfʹi ̯ečʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• i → j 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przedmiot z uchwytem na świecę lub kilka świec

(1.2) przen. wysokie, eksponowane stanowisko

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) przest. pot. legendarny duch chodzący z latarką po polu i pokutujący za swoje winy

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	świecznik	świeczniki
dopełniacz	świecznika	świeczników
celownik	świecznikowi	świecznikom
biernik	świecznik	świeczniki
narzędnik	świecznikiem	świecznikami
miejscownik	świeczniku	świecznikach
wołacz	świeczniku	świeczniki

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	świecznik	świeczniki
dopełniacz	świecznika	świeczników
celownik	świecznikowi	świecznikom
biernik	świecznika	świeczniki
narzędnik	świecznikiem	świecznikami
miejscownik	świeczniku	świecznikach
wołacz	świeczniku	świeczniki

przykłady:

(1.1) Babcia podarowała mi piękny, mosiężny świecznik.

(1.2) Raut zaszczyciły osoby ze świecznika: burmistrz, pleban i komendant policji.

(2.1) Podobno w zamierzchłych czasach po tej miejscowości chodziły świeczniki.

składnia:

kolokacje:

(1.1) drewniany / złoty / mosiężny / … świecznik • jednoramienny / dwuramienny / … świecznik

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) kandelabr, lichtarz, menora

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. świeca ż, świeczka ż, świeczuszka ż, światło n, świecenie n, przyświecanie n

czas. świecić ndk., świecować ndk., przeświecać ndk., przyświecać ndk.

przym. świecznikowy, świecowy, świecowany

związki frazeologiczne:

(1.2) być na świeczniku

etymologia:

(1.1) pol. świeca

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) candlestick, candelabrum
• chorwacki: (1.1) svijećnjak n
• czeczeński: (1.1) чӏурамхӏотторг
• duński: (1.1) lysestage, kandelaber
• esperanto: (1.1) kandelingo
• francuski: (1.1) candélabre m, chandelier m; (1.2) pinacle m
• hiszpański: (1.1) candelabro m, candelero m; (1.2) candelero m
• interlingua: (1.1) candelabro, candeliero
• islandzki: (1.1) kertastjaki m, stjaki m
• jidysz: (1.1) לײַכטער m (lajchter)
• łaciński: (1.1) candelabrum n
• niemiecki: (1.1) Leuchter m
• nowogrecki: (1.1) κηροπήγιο n; (1.2) κολοφώνας m
• rosyjski: (1.1) подсвечник m, канделябр m; (1.2) высокое положение n
• rumuński: (1.1) sfeșnic n
• słowacki: (1.1) svietnik m
• szwedzki: (1.1) ljusstake w, stake w
• ukraiński: (1.1) свічник m
• włoski: (1.1) candelabro m, candeliere m

źródła: