Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

zadowalać

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

zadowalać (język polski)

wymowa:
IPA[ˌzadɔˈvalaʨ̑], AS[zadovalać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zadowolić)

(1.1) zaspokajać potrzeby, odpowiadać czyimś upodobaniom
(1.2) spełniać, zaspokajać seksualnie

czasownik zwrotny niedokonany zadowalać się (dk. zadowolić się)

(2.1) poprzestawać na czymś
(2.2) zaspokajać siebie autoerotycznie
(2.3) zaspokajać erotycznie siebie wzajemnie
odmiana:
(1.1) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Twoja odpowiedź mnie zadowala.
(1.1) Warunki w hotelu były całkowicie zadowalające.
składnia:
(1.1) zadowalać + B.
(2.1) zadowalać się + N.
kolokacje:
(1.1) zadowalać czyjąś próżność / ambicję • zadowalać wymagania / kaprysy • zadowalająca odpowiedź
synonimy:
(1.1) zaspokajać, dogadzać, odpowiadać, wystarczać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zadowalanie n, zadowolenie n
czas. zadowolić dk.
przym. zadowolony, zadowalający
przysł. zadowalająco
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. za + prasł. *dovoliti[1]
por. wola
uwagi:
Częstym błędem jest używanie formy „zadawalać[2]
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło zadowalać w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  2. Jak brzmi czasownik niedokonany od uspokoić – „uspokajać” czy „uspakajać”? w: Poradnia Językowa Uniwersytetu Łódzkiego