Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

wspólnorodzajowy

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

wspólnorodzajowy (język polski)

wymowa:
IPA[ˌfspulnɔrɔʣ̑aˈjɔvɨ], AS[fspulnoroʒai ̯ovy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) jęz. o rzeczowniku mogący być używany w dwóch rodzajach gramatycznych i odmieniany tak samo w każdym z nich
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Rzeczownikami wspólnorodzajowymi np. beksa, gaduła, oferma czy niedołęgakażdy z nich można poprzedzić zarówno słowem ten, jak i ta, a przy tym zawsze odmienia się tak samo.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) Rzeczowniki wspólnorodzajowe różnią się od dwurodzajowych tym, że odmieniają się tak samo niezależnie w jakim rodzaju się ich użyje, np. poprzedzając zaimkiem ten czy ta (D. tego gapy – tej gapy, C. temu gapie – tej gapie itp.). W rzeczownikach dwurodzajowych odmiana jest inna (D. tego świadka – tej świadek, C. temu świadkowi – tej świadek).
tłumaczenia:
źródła:
  • Alojzy Adam Zdaniukiewicz, Z zagadnień kultury języka: teoria, praktyka, szkoła, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 112.
  • Rozprawy Komisji Językowej, Tomy 20-22, Łódzkie Towarzystwo Naukowe. Komisja Językowa, Zakład im. Ossolińskich, 1974, s. 110.
  • Edward Breza, Nazwiska Pomorzan: pochodzenie i zmiany, Tom 1, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 2000, s. 146., ISBN 9788370178987.