| Uwaga |
|---|
wspólnik
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
wspólnik (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba mająca wspólny udział w czymś
- (1.2) osoba wspólnie uczestnicząca w występku czy przestępstwie
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wspólnik wspólnicy dopełniacz wspólnika wspólników celownik wspólnikowi wspólnikom biernik wspólnika wspólników narzędnik wspólnikiem wspólnikami miejscownik wspólniku wspólnikach wołacz wspólniku wspólnicy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) towarzysz, partner, współpracownik, udziałowiec, akcjonariusz
- (1.2) współsprawca, współwinny
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wspólnota ż, wspólnotowość ż, wspólnictwo n
- forma żeńska wspólniczka ż, wspólnica ż
- przym. wspólny, wspólnotowy
- przysł. wspólnie, wspólnotowo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) ortak; (1.2) bashkëpunëtor
- angielski: (1.1) (business) associate, (equity) partner; (1.2) accomplice
- arabski: (1.1) شَرِيك
- bułgarski: (1.1) съдружник m; (1.2) съучастник m
- gudźarati: (1.1) ભાગીદાર
- hindi: (1.1) पट्टीदार; (1.2) सह-अपराधी
- jidysz: (1.2) מיטפֿאַרברעכער m (mitfarbrecher), מיטשולדיקער m (mitszuldiker)
- kaszubski: (1.1) pòspólnik m, wspólnik m, spòłownik m, współprôcownik m, partner m
- kazachski: (1.1) істес; (1.2) сыбайлас, қылмыстас
- marathi: (1.1) हिस्सेदार
- niemiecki: (1.1) Partner m; (1.2) Komplize m
- pendżabski: (1.1) ਭਾਗੀਦਾਰ
- sanskryt: (1.1) अंशिन्
- słowacki: (1.1) spoloèník m; (1.2) komplic m
- szwedzki: (1.1) delägare w; (1.2) medbrottsling
- ukraiński: (1.1) спільник m; (1.2) спільник m
- włoski: (1.1) consocio m; (1.2) complice
- źródła:
wspólnik (język kaszubski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) wspólnik
- przykłady:
- składnia:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: