nieprzyjaciel

nieprzyjaciel (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɲɛpʃɨˈjäʨ̑ɛl], AS: [ńepšyi ̯äćel], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• podw. art.• akc. pob. ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ktoś wrogo nastawiony wobec kogoś lub czegoś

(1.2) wojsk. wroga armia, ogół wrogich wojsk

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nieprzyjaciel	nieprzyjaciele
dopełniacz	nieprzyjaciela	nieprzyjaciół
celownik	nieprzyjacielowi	nieprzyjaciołom
biernik	nieprzyjaciela	nieprzyjaciół
narzędnik	nieprzyjacielem	nieprzyjaciółmi
miejscownik	nieprzyjacielu	nieprzyjaciołach
wołacz	nieprzyjacielu	nieprzyjaciele

(1.2) blm

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	nieprzyjaciel
dopełniacz	nieprzyjaciela
celownik	nieprzyjacielowi
biernik	nieprzyjaciela
narzędnik	nieprzyjacielem
miejscownik	nieprzyjacielu
wołacz	nieprzyjacielu

przykłady:

(1.1) To dawny nieprzyjaciel gromadzi siły.

składnia:

kolokacje:

(1.1) zawzięty / zaciekły / zażarty nieprzyjaciel

(1.2) odeprzeć (atak) / pokonać nieprzyjaciela • zmusić nieprzyjaciela do kapitulacji / do odwrotu / do poddania się / do ucieczki

synonimy:

(1.1-2) przeciwnik, wróg, książk. antagonista

antonimy:

(1.1) przyjaciel

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma żeńska nieprzyjaciółka ż

przym. nieprzyjacielski, nieprzyjazny

przysł. nieprzyjaźnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) enemy, liter. foe; (1.2) enemy, liter. foe
• białoruski: (1.1) непрыяцель m; (1.2) непрыяцель m
• bułgarski: (1.1) неприятел m
• chorwacki: (1.1) neprijatelj m
• duński: (1.1) uven w; (1.2) fjende w
• esperanto: (1.1) malamiko
• hiszpański: (1.1) enemigo m; (1.2) enemigo m
• jidysz: (1.1) פֿײַנד m (fajnd) / פֿײַנט m (fajnt), שׂונא m (sojne), צורר m (cojrer)
• nowogrecki: (1.1) εχθρός m; (1.2) εχθρός m
• rosyjski: (1.1) неприятель m; (1.2) неприятель m
• rumuński: (1.1) dușman m
• tuvalu: (1.1) fili
• ukraiński: (1.1) неприятель m; (1.2) неприятель m
• wilamowski: (1.1) faeind m, fajnd m, fȧjnd m; (1.2) faeind m, fajnd m, fȧjnd m

źródła: