Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

wiercić

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

wiercić (język polski)

ktoś wierci (1.1)
wymowa:
IPA[ˈvʲjɛrʲʨ̑iʨ̑], AS[vʹi ̯erʹćić], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j 
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) wykonywać otwór przy użyciu wiertarki

czasownik zwrotny niedokonany wiercić się (dk. brak)

(2.1) pot. nie móc usiedzieć lub leżeć w jednej pozycji, poruszać się niespokojnie
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
(2.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Adam wierci otwór w murze.
(2.1) Siedź spokojnie! Przestań się wiercić!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) borować
(2.1) kręcić się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) przewiercać
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wiertło n, wiercenie n, wiertarka ż, wiertnica ż, wiertnictwo n, wiertareczka ż, wiertara ż, wiertniczy m, odwiert m, wiertnica ż, wwiercanie n, wwiercenie n, wiertełko n
czas. dowiercić dk., dowiercać ndk., nawiercić dk., nawiercać ndk., odwiercić dk., odwiercać ndk., ponawiercać dk., przewiercić, przewiercać, wywiercić dk., wywiercać ndk., wwiercić dk., wwiercać ndk., rozwiercić dk., rozwiercać ndk.
przym. wiertniczy
przysł. wiertniczo
związki frazeologiczne:
wiercić dziurę w brzuchu
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: