wiertareczka

wiertareczka (język polski)

wiertareczka (1.1) akumulatorowa

wymowa:

IPA: [ˌvʲjɛrtaˈrɛʧ̑ka], AS: [vʹi ̯ertarečka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j 

podział przy przenoszeniu wyrazu: wier•ta•re•czka

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. zdrobn. od: wiertarka

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wiertareczka	wiertareczki
dopełniacz	wiertareczki	wiertareczek
celownik	wiertareczce	wiertareczkom
biernik	wiertareczkę	wiertareczki
narzędnik	wiertareczką	wiertareczkami
miejscownik	wiertareczce	wiertareczkach
wołacz	wiertareczko	wiertareczki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wiertacz mos, wiertarka ż, wiertarskość ż, wiertło n, wiertnia ż, wiertnica ż, wiertnictwo n, elektrowiert mrz, obwiert mrz, odwiert mrz, przedwiert mrz, przewiert mrz, rozwiert mrz, turbowiert mrz, uwiert mrz, wwiert mrz, wiercenie n, dowiercenie n, dowiercanie n, nawiercenie n, nawiercanie n, odwiercenie n, odwiercanie n, powiercenie n, ponawiercanie n, poprzewiercanie n, porozwiercanie n, powywiercanie n, przedwiercenie n, przedwiercanie n, przewiercenie n, przewiercanie n, rozwiercenie n, rozwiercanie n, uwiercenie n, uwiercanie n, wwiercenie n, wwiercanie n, wywiercenie n, wywiercanie n, zawiercenie n

zgrub. wiertara ż

czas. wiercić ndk., dowiercić dk., dowiercać ndk., nawiercić dk., nawiercać ndk., odwiercić dk., odwiercać ndk., powiercić dk., ponawiercać dk., poprzewiercać dk., porozwiercać dk., powywiercać dk., przedwiercić dk., przedwiercać ndk., przewiercić dk., przewiercać ndk., rozwiercić dk., rozwiercać ndk., uwiercić dk., uwiercać ndk., wwiercić dk., wwiercać ndk., wywiercić dk., wywiercać ndk., zawiercić dk.

przym. wiertniczy

przysł. wiertniczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: