ułomność

ułomność (język polski)

wymowa:

IPA: [uˈwɔ̃mnɔɕʨ̑], AS: [uu̯õmność], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wada, negatywna cecha czegoś

(1.2) kalectwo

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ułomność	ułomności
dopełniacz	ułomności	ułomności
celownik	ułomności	ułomnościom
biernik	ułomność	ułomności
narzędnik	ułomnością	ułomnościami
miejscownik	ułomności	ułomnościach
wołacz	ułomności	ułomności

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) defekt, wada

(1.2) kalectwo, inwalidztwo

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) niepełnosprawność

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ułam m, ułamek m, ułamkowość ż, ułom m, ułomek m, ułomnostka ż, ułamywanie n, ułamanie n, ułomny mos

czas. ułamywać ndk., ułamać dk.

przym. ułomny, ułamkowy

przysł. ułomnie, ułamkowo, ułamkowie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) handicap, lameness
• arabski: (1.1) عيب m
• jidysz: (1.1) מום m
• łaciński: (1.2) debilitas ż
• niemiecki: (1.2) Gebrechen n
• nowogrecki: (1.1) ελάττωμα n; (1.2) ελάττωμα n

źródła: