Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

tyrs

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Podobna pisownia Podobna pisownia: Tyrs

tyrs (język polski)

wymowa:
IPA: [tɨrs], AS: [tyrs]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) mit. gr. mit. rzym. laska opleciona winoroślą i bluszczem oraz zakończona szyszką sosny pinii; atrybut Dionizosa (Bachusa), menad (bachantek) i satyrów; symbol płodności[1]; zob. też tyrs (mitologia) w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianowniktyrstyrsy
dopełniacztyrsutyrsów
celowniktyrsowityrsom
bierniktyrstyrsy
narzędniktyrsemtyrsami
miejscowniktyrsietyrsach
wołacztyrsietyrsy
przykłady:
(1.1) Atrybutami Dionizosa były: tyrs, kielich (kantaros), wino, wieniec z bluszczu lub winorośli, kiść winogron, delfin, lampart, leopard, lew, osioł, pantera i róg.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) laska Dionizosa, laska Bachusa
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Tyrs mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) gr. θύρσος (thyrsos)[2][3]
uwagi:
(1.1) por. kaduceusz • laska Asklepiosa
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Mitologia
zob. też tyrs w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Hasło Laska (Kij) w: Władysław Kopaliński, Słownik symboli, Wiedza Powszechna, Warszawa 1990, ISBN 83-214-0746-3.
  2. ↑ Hasło tyrs w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
  3. ↑ publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło tyrs w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=tyrs&oldid=94927”