trzyosobowy

trzyosobowy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌṭʃɨɔsɔˈbɔvɨ], AS: [ṭšyosobovy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przeznaczony dla trzech osób, mogący pomieścić trzy osoby

(1.2) złożony z trzech osób, wykonywany przez trzy osoby

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	trzyosobowy		trzyosobowa	trzyosobowe	trzyosobowi	trzyosobowe
dopełniacz	trzyosobowego		trzyosobowej	trzyosobowego	trzyosobowych
celownik	trzyosobowemu		trzyosobowej	trzyosobowemu	trzyosobowym
biernik	trzyosobowego	trzyosobowy	trzyosobową	trzyosobowe	trzyosobowych	trzyosobowe
narzędnik	trzyosobowym		trzyosobową	trzyosobowym	trzyosobowymi
miejscownik	trzyosobowym		trzyosobowej	trzyosobowym	trzyosobowych
wołacz	trzyosobowy		trzyosobowa	trzyosobowe	trzyosobowi	trzyosobowe
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Kobiety otrzymują pokój trzyosobowy. Ładny, dobrze wyposażony, z dużym balkonem i łazienką.

składnia:

kolokacje:

(1.1) schron / pokój trzyosobowy • łóżko trzyosobowe

(1.2) zespół / urząd / organ trzyosobowy • kierownictwo trzyosobowe • drużyna trzyosobowa

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) трохмесны
• włoski: (1.1) per tre persone; (1.2) di tre persone

źródła: