półbut

półbut (język polski)

półbuty (1.1)

wymowa:

​, IPA: [ˈpuwbut], AS: [puu̯but]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pełny but z cholewką tylko do kostki; zob. też półbuty w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	półbut	półbuty
dopełniacz	półbuta	półbutów
celownik	półbutowi	półbutom
biernik	półbut	półbuty
narzędnik	półbutem	półbutami
miejscownik	półbucie	półbutach
wołacz	półbucie	półbuty

przykłady:

(1.1) Yngve miał na sobie ładną niebieską kurtkę, dżinsy, półbuty i machał do mnie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) półbuty damskie / męskie / dziecięce / chłopięce / dziewczęce • przymierzać / przymierzyć / ubierać / ubrać / zakładać / założyć / wzuwać / wzuć / nosić / zdejmować / zdjąć / zzuwać / zzuć półbuty • znosić / zużyć półbuty • wygodne / niewygodne półbuty • półbuty piją / cisną / uwierają / pasują / dobrze leżą • półbuty sznurowane / wsuwane / zapinane • półbuty sportowe / wojskowe / robocze / wizytowe / do garnituru • czarne / brązowe / szare / zielone / białe / … półbuty • półbuty skórzane / zamszowe / ze skaju

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) but, obuwie

hiponimy:

(1.1) lakierek, pantofel, mokasyn, tenisówka, adidas

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. półbucik m

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. pół + but

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Obuwie

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) casual shoe, lace-up, brogue, saddle shoe, oxford shoe, amer. blucher oxford
• francuski: (1.1) derby m
• niemiecki: (1.1) Halbschuh m
• wilamowski: (1.1) pobütkja lm, pobütkia lm

źródła: