Uwaga |
---|
szczeniak
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
szczeniak (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) przen. żart. lub pogard. chłopiec postępujący niepoważnie, zachowujący się w sposób niedojrzały
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szczeniak szczeniaki dopełniacz szczeniaka szczeniaków celownik szczeniakowi szczeniakom biernik szczeniaka szczeniaki narzędnik szczeniakiem szczeniakami miejscownik szczeniaku szczeniakach wołacz szczeniaku szczeniaki - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szczeniak szczeniaki dopełniacz szczeniaka szczeniaków celownik szczeniakowi szczeniakom biernik szczeniaka szczeniaków narzędnik szczeniakiem szczeniakami miejscownik szczeniaku szczeniakach wołacz szczeniaku szczeniaki
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) szczenię, szczeniaczek
- (2.1) smarkacz, gówniarz
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szczenię n, szczeniackość ż, szczenienie n, oszczenienie n
- czas. szczenić się ndk., oszczenić się dk.
- przym. szczenięcy, szczeniacki
- przysł. szczeniacko, szczenięco
- związki frazeologiczne:
- zachowywać się jak szczeniak
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: szczenię
- angielski: (1.1) puppy
- białoruski: (1.1) шчанё n, шчаня n; (2.1) шчанё n, шчаня n
- duński: (2.1) hvalp w
- esperanto: (1.1) hundido
- hiszpański: (1.1) cachorro m, perrillo m
- nowogrecki: (1.1) κουτάβι n
- rosyjski: (2.1) щенок m
- słoweński: (1.1) psiček m, ščene n
- szwedzki: (2.1) valp w
- źródła: