strzelnica

strzelnica (język polski)

strzelnica (1.1)

strzelnica (1.2)

strzelnica (1.3)

wymowa:

IPA: [sṭʃɛlʲˈɲiʦ̑a], AS: [sṭšelʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jarmarczne miejsce rozrywki, w którym wygrywa się nagrody w zamian za trafne strzały z wiatrówki

(1.2) wojsk. miejsce ćwiczeń w strzelaniu do celu

(1.3) archit. wojsk. otwór strzelniczy w ścianie budowli obronnej

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	strzelnica	strzelnice
dopełniacz	strzelnicy	strzelnic
celownik	strzelnicy	strzelnicom
biernik	strzelnicę	strzelnice
narzędnik	strzelnicą	strzelnicami
miejscownik	strzelnicy	strzelnicach
wołacz	strzelnico	strzelnice

przykłady:

(1.1) Mój tata wygrał misia na strzelnicy w wesołym miasteczku.

(1.2) Biatlonista był szybki, ale stracił przewagę na strzelnicy.

(1.2) Na strzelnicy na poligonie zdarzył się nieszczęśliwy wypadek.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gw. (Górny Śląsk) szisbuda

(1.2) gw. (Śląsk Cieszyński) szysztof

(1.3) ambrazura

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. strzelanie n, strzelec m, strzał m, Strzelec m, strzelectwo n, postrzał m, postrzeleniec m, strzała ż, strzałka ż, strzelanina ż

czas. strzelać ndk., strzelić dk., wystrzelić dk., postrzelić dk.

przym. strzelniczy, strzelecki, strzelnicowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) shooting-gallery; (1.2) shooting range
• białoruski: (1.1) цір m; (1.2) цір m
• hiszpański: (1.1) tiro al blanco m; (1.2) campo de tiro m; (1.3) aspillera ż, tronera ż, saetera ż
• nowogrecki: (1.1) περίπτερο σκοποβολής n, σκοποβολή ż (σε λούνα παρκ); (1.2) σκοπευτήριο n; (1.3) πολεμίστρα ż, βελοθυρίδα ż, τουφεκίστρα ż
• rosyjski: (1.1) тир m; (1.2) тир m
• ukraiński: (1.2) стрільбище n

źródła: