stryczek

stryczek (język polski)

stryczek (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈstrɨʧ̑ɛk], AS: [stryček] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) książk. sznur zakończony pętlą zakładaną na szyję skazanym na śmierć przez powieszenie

(1.2) książk. przen. śmierć przez powieszenie

(1.3) daw. mors. na statku: odcinek liny zakończony z obu stron węzłami zawiązanymi w oka; t. odcinek łańcucha zakończony pierścieniami

odmiana:

(1.1,3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	stryczek	stryczki
dopełniacz	stryczka	stryczków
celownik	stryczkowi	stryczkom
biernik	stryczek	stryczki
narzędnik	stryczkiem	stryczkami
miejscownik	stryczku	stryczkach
wołacz	stryczku	stryczki

(1.2) blm

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	stryczek
dopełniacz	stryczka
celownik	stryczkowi
biernik	stryczek
narzędnik	stryczkiem
miejscownik	stryczku
wołacz	stryczku

przykłady:

(1.1) Kat założył mordercy stryczek na szyję.

(1.2) Za zdradę czeka was stryczek!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) zob. powieszenie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

pójść na stryczek

etymologia:

niem. Strick → sznur

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) noose
• baskijski: (1.1) urka-bilur
• czeski: (1.1) oprátka ż
• duński: (1.1) strik/strikke w
• francuski: (1.1) corde ż; (1.2) corde ż
• hiszpański: (1.1) dogal m, soga ż; (1.2) horca ż
• niemiecki: (1.1) Strick m
• nowogrecki: (1.1) αγχόνη ż, κρεμάλα ż; (1.2) κρεμάλα ż
• rosyjski: (1.1) петля ż, верёвка с петлёй; (1.2) виселица ż, петля ż, верёвка ż

źródła: