powieszenie

powieszenie (język polski)

powieszenie (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌpɔvʲjɛˈʃɛ̃ɲɛ], AS: [povʹi ̯ešẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) jeden ze sposobów wykonywania kary śmierci; zob. też powieszenie w Wikipedii

(1.2) rzecz. odczas. od powiesić

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	powieszenie	powieszenia
dopełniacz	powieszenia	powieszeń
celownik	powieszeniu	powieszeniom
biernik	powieszenie	powieszenia
narzędnik	powieszeniem	powieszeniami
miejscownik	powieszeniu	powieszeniach
wołacz	powieszenie	powieszenia

(1.2) blm;

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	powieszenie
dopełniacz	powieszenia
celownik	powieszeniu
biernik	powieszenie
narzędnik	powieszeniem
miejscownik	powieszeniu
wołacz	powieszenie

przykłady:

(1.1) Kara śmierci przez powieszenie polega na założeniu skazanemu na szyję specjalnej pętli zaciskającej się pod ciężarem ciała.

(1.2) Czy mogę cię prosić o powieszenie płaszcza?

składnia:

kolokacje:

(1.1) kara śmierci / egzekucja przez powieszenie

synonimy:

(1.1) przen. szubienica, przen. stryczek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wisielec m, wieszak mrz

czas. wieszać, powiesić dk.

przym. wisielczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. powiesić

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) hanging
• arabski: (1.1) شنق
• duński: (1.1) hængning w
• esperanto: (1.1) pendumo, pendigo; (1.2) pendigo, ekpendiĝo (się)
• jidysz: (1.1) הענגאַקט m (hengakt), הענגונג ż (hengung)
• łaciński: (1.1) suspensio
• niemiecki: (1.1) Erhängen n
• szwedzki: (1.1) hängning w

źródła: