snajper

snajper (język polski)

snajper (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈsnajpɛr], AS: [snai ̯per]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) wojsk. strzelec wyborowy, żołnierz przeszkolony do zwalczania celów odległych i trudno dostępnych za pomocą pojedynczych strzałów ze specjalnego karabinu; zob. też strzelec wyborowy w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	snajper	snajperzy
dopełniacz	snajpera	snajperów
celownik	snajperowi	snajperom
biernik	snajpera	snajperów
narzędnik	snajperem	snajperami
miejscownik	snajperze	snajperach
wołacz	snajperze	snajperzy

przykłady:

(1.1) Snajper zaczaił się na dachu budynku i zabił generała i jego zastępcę, po czym uciekł niezauważony.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) strzelec wyborowy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) gołębiarz

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. snajperka ż

przym. snajperski

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) ros. снайпер < ang. sniper

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) sniper
• baskijski: (1.1) frankotiratzaile
• białoruski: (1.1) снайпер m
• duński: (1.1) finskytte, snigskytte
• esperanto: (1.1) snajpero, kaŝpafisto, cel-pafisto
• hiszpański: (1.1) francotirador m
• kataloński: (1.1) franctirador m
• niemiecki: (1.1) Scharfschütze m, Heckenschütze m
• nowogrecki: (1.1) ελεύθερος σκοπευτής m
• rosyjski: (1.1) снайпер m
• ukraiński: (1.1) снайпер m
• włoski: (1.1) cecchino m, tiratore scelto m

źródła: