Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

sandał

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Podobna pisownia Podobna pisownia: sandaalSandalsandalsandál

sandał (język polski)

sandał (1.1)
sandał (1.2)
wymowa:
IPA[ˈsãndaw], AS[sãndau̯], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rodzaj otwartego obuwia składającego się z podeszwy i rzemieni, które utrzymują go na stopie; zob. też sandały w Wikipedii
(1.2) bot. zob. sandałowiec
(1.3) pot. aromatyczne drewno z drzewa sandałowca (1.2)
odmiana:
(1.1)
(1.3)
(1.3)
przykłady:
(1.1) Suną się z trudem ze stopnia na stopień krwawe jej sandały, bezwładnie w ręku zwisa ociężały miecz.[3]
(1.3) Z wszystkich wonnych zapachów sandału, tagary, błękitnego lotosu i jaśminu aromat cnoty jest najsłodszy.[4]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. sandałek
przym. sandałowy
związki frazeologiczne:
mieć uszy jak Jezus sandały
etymologia:
(1.1) niem. Sandale, franc. sandale[1]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ubrania
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło sandał w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Hasło II sandał w: Słownik języka polskiego, red. Witold Doroszewski, t. VIII, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1958–1969, s. 60.
  3. S. Żeromski: Róża
  4. Dhammapada