Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

rumak

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

rumak (język polski)

wymowa:
IPA[ˈrũmak], AS[rũmak], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) rasowy koń
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Minęło zaledwie parę dni, a oto do wioski zajeżdża wspaniały orszak zbrojnych rycerzy, na którego czele na pięknym rumaku jechał mąż o pięknym, ale poważnym obliczu[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) jeździć na rumaku • maść rumaka (nie kolor!) • ujeżdżać rumaka • siodłać rumaka
synonimy:
(1.1) wierzchowiec
antonimy:
(1.1) muc, szkapa
hiperonimy:
(1.1) koń
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. rumaczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
ukr. рума́к < tur.[2]
uwagi:
(1.1) por. stępak, ogier
tłumaczenia:
źródła:
  1. Bardo – na tropie tajemnic historii.
  2. Edward Łuczyński, Jolanta Maćkiewicz, Językoznawstwo ogólne. Wybrane zagadnienia, wyd. II rozszerzone i uzupełnione, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2002, s. 118.