zbrojny

zbrojny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈzbrɔjnɨ], AS: [zbroi ̯ny]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wyposażony w broń

(1.2) związany z użyciem broni, walką lub wojną

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) hist. uzbrojony rycerz

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	zbrojny		zbrojna	zbrojne	zbrojni	zbrojne
dopełniacz	zbrojnego		zbrojnej	zbrojnego	zbrojnych
celownik	zbrojnemu		zbrojnej	zbrojnemu	zbrojnym
biernik	zbrojnego	zbrojny	zbrojną	zbrojne	zbrojnych	zbrojne
narzędnik	zbrojnym		zbrojną	zbrojnym	zbrojnymi
miejscownik	zbrojnym		zbrojnej	zbrojnym	zbrojnych
wołacz	zbrojny		zbrojna	zbrojne	zbrojni	zbrojne

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zbrojny	zbrojni
dopełniacz	zbrojnego	zbrojnych
celownik	zbrojnemu	zbrojnym
biernik	zbrojnego	zbrojnych
narzędnik	zbrojnym	zbrojnymi
miejscownik	zbrojnym	zbrojnych
wołacz	zbrojny	zbrojni

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) siły zbrojne

(1.2) zbrojna interwencja • konflikt zbrojny • walki zbrojne • zbrojna konfrontacja

synonimy:

(1.1) uzbrojony

(1.2) militarny, wojenny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zbroja ż, zbrojenie n, zbrojownia ż, zbrojeniówka ż

czas. zbroić

przym. rozbrajający, zbrojeniowy

przysł. zbrojnie

związki frazeologiczne:

czyn zbrojny • zbrojna neutralność

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) armed; (1.2) armed; (2.1) man-at-arms
• francuski: (1.1) armé; (1.2) armé
• hiszpański: (1.1) armado; (1.2) armado
• nowogrecki: (1.1) ένοπλος, οπλισμένος; (1.2) ένοπλος, πολεμικός
• rosyjski: (1.1) вооружённый
• włoski: (1.1) armato; (1.2) armato; (2.1) armato m

źródła: