routing

routing (język polski)

wymowa:

‹ruting›, IPA: [ˈrutʲĩŋk], AS: [rutʹĩŋk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• -nk- 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) inform. wyznaczanie trasy dla pakietu danych w sieci komputerowej, a następnie wysłanie go tą trasą; zob. też routing w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	routing	routingi
dopełniacz	routingu	routingów
celownik	routingowi	routingom
biernik	routing	routingi
narzędnik	routingiem	routingami
miejscownik	routingu	routingach
wołacz	routingu	routingi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) trasowanie, ruting, rutowanie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) ang. routing

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) routing
• niemiecki: (1.1) Routing n

źródła:

routing (język angielski)

wymowa:

bryt. IPA: /ɹuːtɪŋ/

IPA: /ɹaʊtɪŋ/

​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) inform. trasowanie, routing

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów czasu teraźniejszego (present participle) czasownika to route

(2.2) imiesłów czasu teraźniejszego (present participle) czasownika to rout

odmiana:

(1.1) lp routing; lm routings

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bryt. routeing

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. route, rout, router, routeing

czas. route, rout

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: