pustka

pustka (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) teren niezaludniony lub opuszczony, obszar niezagospodarowany

(1.2) pusta, niewypełniona przestrzeń

(1.3) stan emocjonalny spowodowany utratą kogoś bliskiego

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pustka	pustki
dopełniacz	pustki	pustek
celownik	pustce	pustkom
biernik	pustkę	pustki
narzędnik	pustką	pustkami
miejscownik	pustce	pustkach
wołacz	pustko	pustki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dziura, luka, próżnia

antonimy:

(1.1) istnienie, obecność, pełnia

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pustość ż, pustak m, pustać ż, pustkowie n, pustelnik mos/mzw, pustoszenie n

czas. pustoszyć

przym. pusty, puściusieńki, puściuteńki, puściutki, puściuśki

przysł. pusto

związki frazeologiczne:

mieć pustkę w kieszeni / mieć pustki w kieszeni

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) desolation; (1.2) emptiness, vacuity, desolation, inanition; (1.3) desolation
• arabski: (1.2) فضاء ż, فراغ m, خلو m
• czeski: (1.?) prázdnota ż
• francuski: (1.2) vacuité ż
• hebrajski: (1.2) חלל m
• hindi: (1.2) शून्यता ż
• holenderski: (1.?) leegte ż
• interlingua: (1.2) desolation, vacuo, vacuitate
• japoński: (1.1) 明き
• jidysz: (1.?) פּוסטעניש n, פּוסטקייט ż; (1.2) חלל m
• kataloński: (1.?) buidesa ż, buidor ż
• niemiecki: (1.1) Leere ż
• nowogrecki: (1.2) κενό
• pali: (1.2) suññatā ż
• portugalski: (1.2) vazio m
• rosyjski: (1.2) пустота ż
• sanskryt: (1.2) आकाश m, शून्यता ż
• tajski: (1.2) ความว่าง; (1.3) ความเหงา
• ukraiński: (1.1) пустка ż, пустота ż
• węgierski: (1.2) üresség
• włoski: (1.1) vuoto m

źródła: