przeszkadzać

przeszkadzać (język polski)

ten kot przeszkadza (1.1)

wymowa:

IPA: [pʃɛˈʃkaʣ̑aʨ̑], AS: [pšeškaʒać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) sprawiać, że ktoś nie może wykonywać poprawnie jakiejś czynności lub coś nie działa prawidłowo

odmiana:

(1.1) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		przeszkadzać
czas teraźniejszy		przeszkadzam	przeszkadzasz	przeszkadza	przeszkadzamy	przeszkadzacie	przeszkadzają
czas przeszły	m	przeszkadzałem	przeszkadzałeś	przeszkadzał	przeszkadzaliśmy	przeszkadzaliście	przeszkadzali
	ż	przeszkadzałam	przeszkadzałaś	przeszkadzała	przeszkadzałyśmy	przeszkadzałyście	przeszkadzały
	n	przeszkadzałom	przeszkadzałoś	przeszkadzało
tryb rozkazujący		niech przeszkadzam	przeszkadzaj	niech przeszkadza	przeszkadzajmy	przeszkadzajcie	niech przeszkadzają
pozostałe formy czas przyszły m będę przeszkadzał, będę przeszkadzać będziesz przeszkadzał, będziesz przeszkadzać będzie przeszkadzał, będzie przeszkadzać będziemy przeszkadzali, będziemy przeszkadzać będziecie przeszkadzali, będziecie przeszkadzać będą przeszkadzali, będą przeszkadzać ż będę przeszkadzała, będę przeszkadzać będziesz przeszkadzała, będziesz przeszkadzać będzie przeszkadzała, będzie przeszkadzać będziemy przeszkadzały, będziemy przeszkadzać będziecie przeszkadzały, będziecie przeszkadzać będą przeszkadzały, będą przeszkadzać n będę przeszkadzało, będę przeszkadzać będziesz przeszkadzało, będziesz przeszkadzać będzie przeszkadzało, będzie przeszkadzać czas zaprzeszły m przeszkadzałem był przeszkadzałeś był przeszkadzał był przeszkadzaliśmy byli przeszkadzaliście byli przeszkadzali byli ż przeszkadzałam była przeszkadzałaś była przeszkadzała była przeszkadzałyśmy były przeszkadzałyście były przeszkadzały były n przeszkadzałom było przeszkadzałoś było przeszkadzało było forma bezosobowa czasu przeszłego przeszkadzano tryb przypuszczający m przeszkadzałbym, byłbym przeszkadzał przeszkadzałbyś, byłbyś przeszkadzał przeszkadzałby, byłby przeszkadzał przeszkadzalibyśmy, bylibyśmy przeszkadzali przeszkadzalibyście, bylibyście przeszkadzali przeszkadzaliby, byliby przeszkadzali ż przeszkadzałabym, byłabym przeszkadzała przeszkadzałabyś, byłabyś przeszkadzała przeszkadzałaby, byłaby przeszkadzała przeszkadzałybyśmy, byłybyśmy przeszkadzały przeszkadzałybyście, byłybyście przeszkadzały przeszkadzałyby, byłyby przeszkadzały n przeszkadzałobym, byłobym przeszkadzało przeszkadzałobyś, byłobyś przeszkadzało przeszkadzałoby, byłoby przeszkadzało imiesłów przymiotnikowy czynny m przeszkadzający, nieprzeszkadzający ż przeszkadzająca, nieprzeszkadzająca przeszkadzające, nieprzeszkadzające n przeszkadzające, nieprzeszkadzające imiesłów przysłówkowy współczesny przeszkadzając, nie przeszkadzając rzeczownik odczasownikowy przeszkadzanie, nieprzeszkadzanie

przykłady:

(1.1) Głośna muzyka zza ściany przeszkadzała mi w pracy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przeszkadzanie n, przeszkodzenie n, przeszkoda

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

por. utrudniać

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) disturb, hamper
• arabski: (1.1) أزعج
• białoruski: (1.1) перашкаджаць
• chorwacki: (1.1) smetati
• czeski: (1.1) rušit
• duński: (1.1) forstyrre
• esperanto: (1.1) ĝeni, kontraŭi, interrompi
• francuski: (1.1) déranger, gêner
• hiszpański: (1.1) estorbar, importunar, molestar
• niemiecki: (1.1) behindern, hindern, stören
• nowogrecki: (1.1) εμποδίζω, ενοχλώ, δυσκολεύω
• rosyjski: (1.1) мешать, препятствовать
• szwedzki: (1.1) störa, hämma, hindra, förhindra, hejda, motverka, motarbeta
• ukraiński: (1.1) перешкоджати
• wilamowski: (1.1) ferhyndyn

źródła: