czynność

czynność (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈʧ̑ɨ̃nːɔɕʨ̑], AS: [čỹ•ność], zjawiska fonetyczne: nazal.• gemin. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wykonywanie, robienie czegoś

(1.2) działanie, funkcjonowanie

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	czynność	czynności
dopełniacz	czynności	czynności
celownik	czynności	czynnościom
biernik	czynność	czynności
narzędnik	czynnością	czynnościami
miejscownik	czynności	czynnościach
wołacz	czynności	czynności

przykłady:

(1.1) Prokurator rozpoczął czynności wyjaśniające.

(1.2) Lekarz zauważył ustanie czynności serca i rozpoczął reanimację.

składnia:

kolokacje:

(1.1) zawiesić czynności • zawiesić kogoś w czynnościach • czynności sądu / administracyjne / przygotowawcze

(1.2) czynność mózgu / serca / płuc

synonimy:

(1.2) akcja

antonimy:

(1.1) bierność

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. czynienie n, czynnik m

przym. czynny

przysł. czynnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) act
• arabski: (1.1) فعل (1.2) ;فعل
• duński: (1.1) action w, handling w
• esperanto: (1.2) agado, funkcio, aktiveco
• francuski: (1.1) action ż, travail m, occupation ż; (1.2) fonction ż, activité ż
• holenderski: (1.1) actie ż, daad m ż
• interlingua: (1.1) activitate
• islandzki: (1.1) tiltæki n, verknaður m
• łaciński: (1.1) actio
• niemiecki: (1.1) Handlung ż; (1.2) Tätigkeit
• nowogrecki: (1.1) πράξη ż
• rosyjski: (1.1) занятие n, дело n, действие n, деятельность ż; (1.2) функция ż, деятельность ż
• słowacki: (1.1) činnosť ż
• szwedzki: (1.1) göromål n, handling w; (1.2) funktion w
• włoski: (1.1) attività ż; (1.2) operazione, funzionamento m

źródła: